ลืมจั่งได๋มันลืมบ่ได้ดอกหล่า
แม้เวลาสิโดนปานได๋กะส่าง
ฮักเพฮ้างม้างมนตื่มถิ่มเบิ่ดใจ
เฮ็ดจั่งได๋กะคงบ่ลืม
เจ้าไปอยู่ไส เป็นจั่งได๋อีนาง
ความอ้างว้าง มันกัดกินหัวใจ
อยากบอกว่ายังฮัก ฮักแค่เพียงเจ้า
แม้มื้อนี้สิเหงา คำว่าเฮาบ่มีความหมาย
หากว่ายังบ่ตาย อ้ายยังหายใจ
อยากให้รู้เอาไว้ ในหัวใจมีเจ้าผู้เดียว
ทางมื้อนี้สิเปลี่ยว เหลียวบ่เห็นอิหยัง
ใจพังๆ ยังฮักแต่เจ้า
ฟังเด้อหล่า แม่สิเว่าสูฟัง อันว่าความฮักนั่น
เธอซั่นมาเป็นคู่ มาฮ่วมอยู่ฮ่วมสร้าง ฮักฮ้างกุมเพ
ใจโลเล มันบ่เป็นใจคน สัปดนเวียนวน
วุ่นวายหลายอย่าง มาฮ้างฮ้าง ม้าง ม้าง
สิมาว่างดอกเฮ็ดหยัง โอ โฮะ โอ โฮะ โอ
โอ โฮะ โอ โฮะ โอ โอ
เจ้าไปอยู่ไส เป็นจั่งได๋อีนาง
ความอ้างว้าง มันกัดกินหัวใจ
อยากบอกว่ายังฮัก ฮักแค่เพียงเจ้า
แม้มื้อนี้สิเหงา คำว่าเฮาบ่มีความหมาย
หากว่ายังบ่ตาย อ้ายยังหายใจ
อยากให้รู้เอาไว้ ในหัวใจมีเจ้าผู้เดียว
ทางมื้อนี้สิเปลี่ยว เหลียวบ่เห็นอิหยัง
ใจพังๆ ยังฮักแต่เจ้า
โอ โฮะ โอ โฮะ โอ
โอ โฮะ โอ โฮะ โอ